Een hardbevochten derby-match eindigde zoals het begon: met een brilscore. Geen van beide ploegen maakten aanspraak op meer.

Het werd een typische derby. Stevige tackles, weinig hoogstaand voetbal en de spanning die te snijden was in de tribunes. The Heathens kwamen naar Villa Park met zes opeenvolgende nederlagen in het achterhoofd, terwijl Villa – misschien door de talrijke blessures – veiligheid eerst koos.

Gérard Houllier bracht een defensieve opstelling tussen de lijnen en koos voor Ciaran Clark op het middenveld. Daarnaast stonden met Nigel Reo-Coker en Steve Sidwell nog twee defensief ingestelde spelers opgesteld. Ook Emile Heskey kwam terug in de basis.

Bij the Noses een resem Villa Rejects: Ridgewell, Keith Fahey en Craig Gardner in de basis, met daarnaast nog Kevin Phillips op de bank.

Dat het een harde wedstrijd ging worden, werd onmiddellijk duidelijk. Craig Gardner en Luke Young gingen er meteen stevig in. Niettemin bleven kansen schaars tijdens de eerste periode.

Brad Friedel was nipt de bezigste doelman van de twee, al had Keith Fahey tot tweemaal toe te weinig poer in huis om de Amerikaan te verontrusten.

Het nerveuste moment viel op het halfuur voor collega Ben Foster aan de overkant, toen de aanstormende Reo-Coker zijn uittrap blokkeerde. Gelukkig voor the Noses hobbelde het leer naast het lege doelmond.

Bij het rusten geblazen was reeds duidelijk wel type wedstrijd het ging worden. Wie het eerste scoort, wint de wedstrijd.

Ook na het theekransje bleef het defensieve primeren langs beide kanten. Stand-in captain Reo-Coker trachtte Foster van ver te vloeren, maar die laatste ging goed plat.

Voor de rest was er bitter weinig het vermelden waard. Gelukkig viel er in de tribunes nog enig animo te bleven. Alleen jammer voor de koppende fan dat hij de laatste twintig minuten niet meer kon meemaken…

Pas in de laatste tien minuten brak de wedstrijd open, toen Houllier besloot om enkele wissels door te voeren.

Invaller Barry Bannan dreigde met een krullend schot vanop afstand, Foster pareerde knap. De andere invaller, John Carew, kopte Collins‘ voorzet terug naar Ciaran Clark die van dichtbij naast kopte. Als ‘klap’ op de vuurpijl kreeg hij nog een ferme tater van Ben Foster toebedeeld.

In de allerlaaste minuten zocht Ashley Young de wijkende Ridgewell op. De poeier en de daarbijhorende drie punten, spatten uiteen op de kruising.

Het was een matige prestatie van een Villa dat duidelijk meer in zijn mars heeft dan dat het de laatste weken liet tonen. En the Noses? Die vierden hun punt alsof het een Cup Final-winst was…