De magie van Rafael Vander Vaart was voldoende om Tottenham de volle buit te bezorgen tegen onze Villains. Het werd 2-1 in een razend spannende wedstrijd.

Slechts één wijziging bij Villa ten opzichte van de winstpartij op Wolves vorige week. Richard Dunne nam opnieuw zijn plaats in ten voordele van Carlos Cuellar, nochtans dé uitblinker op Molineux.

De eerste dreiging kwam van de thuisploeg, maar Roman Pavlyuchenko kopte van dichtbij over het doel van Brad Friedel.

Op het kwartier kwam Villa op voorsprong. In een duel om een – hopeloze – lange bal troefde de herboren Emile Heskey Sébastien Bassong af en bediende de inlopende Mark Albrighton, die het geschenk in dank aannam. Het meegereisde compartiment was in de wolken.

Meteen was dit ook het keerpunt in de wedstrijd. De alomtegenwoordige Heskey blesseerde zich in de voorbereiding voor het doelpunt en zou niet veel later vervangen worden door John Carew.

De Londense outfit zocht naar de gelijkstellende treffer. Alan Hutton trof het zijnet, terwijl Vander Vaart theatraal neerging in de zestien. Ref Clattenburg gaf geen krimp.

De wedstrijd ging goed op en neer. Aan de overkant krulde Ashley Young een vrijschop net naast de kruising.

Dat Vander Vaart een geweldige speler is, staat buiten kijf. Tot tweemaal toe bedreigde hij Friedel vanop afstand, doch zonder succes. Luttele minuten later trof hij toch raak toen hij ongehinderd aan de tweede paal mocht binnen koppen.

Na de onderbreking stelden the Villains, zonder Heskey, aanvallend heel wat minder voor. En bij de thuisploeg? Daar was Vander Vaart opnieuw alomtegenwoordig bij elke dreiging.

Toch was een scherpe inzending van Young ei zo na goed voor een doelpunt, maar zowel Carew als Albrighton kwamen een voetlengte te kort.

Uiteindelijk was het de onvermijdelijke Vander Vaart die het laatste zegje had van deze partij. Oude bekende Peter Crouch won het luchtduel van Collins, waarop de Nederlander van dichtbij de 2-1 op het bord prikte.