Enkele Belgische Villans staken afgelopen weekeinde het kanaal over voor een weekendje Birmingham, gecombineerd met de wedstrijd Aston Villa v Man Utd. Aaron Vanhoutte maakte voor ons volgend verslag.

De tactiek van de voorbije speeldagen bleef behouden: een viermansdefensie met daarvoor Westwood, Sylla en El Ahmadi. Albrigton kwam in de ploeg op de rechterflank, Agbonlahor kreeg een zwervende rol toebedeeld en Benteke bleef diep.

The Villans begonnen veelbelovend aan de eerste helft. Het eerste kwartier was voor de thuisploeg. Vooral Albrighton toonde gretigheid. Hij dreigde 2 keer in korte tijd: een eerste keer van op de hoek van het strafschopgebied en een tweede keer verassend vanuit de draai. Het publiek zag het graag! Voor De Gea vormden de doelpogingen eerlijkheidshalve geen probleem.

Manchester United kwam er tot in de 15de minuut niet aan te pas. De eerste kans was echter meteen raak. Een droge 0 – 1 prijkte op het bord na een veelbelovend begin. Wellbeck scoorde het doelpunt. Het balbezit was nu voor de Mancunians. Met name Rooney strooide enkele heerlijke crosspasses in het rond en kantelde zo telkens het spel. Dit creëerde één op één situaties op de flanken voor Valencia en Januzaj. Vooral de linkerhelft van de Villa defensie presteerde ondermaats. Het duo Luna – Baker was ronduit zwak. Bij één van de eerste voorzetten van op links werd het 0 – 2. Valencia kon te makkelijk voorbij Luna en Wellbeck kreeg in het centrum alweer teveel ruimte. Wat volgde was een oorverdovende stilte. De wedstrijd was gespeeld in de 18de minuut. Man U nam gas terug en de Villans waren duidelijk aangeslagen. De wedstrijd kabbelde rustig voort tot aan de rust.

Tijdens de koffiepauze leek het tijd voor bezinning. Manager Lambert besloot echter zonder wijzigingen aan de 2de helft te beginnen. Op zich vreemd gezien de gebreken van de eerste helft.

Het spelbeeld in de 2de helft bleef grotendeels onveranderd. Rooney bleef terugvallen om van daaruit het spel te verdelen. Daarnaast lag de rechterflank voor Man U constant open. Uiteindelijk profiteerde Cleverly in minuut 52 en maakte hij er na een infiltrage 0 – 3 van. De actie werd alweer op de rechterkant opgezet.

Het duurde tot in minuut 64 vooraleer een Villan kordaat tackelde. Lowton pakte geel. Eindelijk iemand die een beetje grinta vertoonde! Mag tevens gezegd dat Evra op die fase zijn boekje te buiten ging en minstens ook geel verdiende voor zijn reactie.

Plots bracht Lambert dan toch Weimann voor Sylla. De voorzetten van op de flank kwamen er nu wel uit en zorgden voor enkele kansjes. Man U speelde weliswaar niet meer vrijuit. Benteke en El Ahmadi werden terecht gewisseld. Tekkers is nog niet die van vorig seizoen maar wordt dan ook voor geen centimeter geholpen door zijn ploegmaats.

In de defensie hielden Lowton en Clark als enigen het hoofd boven water. Luna kreeg geen steun in zijn duel tegen Valencia én Raphael. Een oneerlijke strijd zo bleek. Baker presteerde barslecht. Van de drie centrale middenvelders acteerde er slechts één op een degelijk niveau: Westwood. El Ahmadi en vooral Sylla werden keer op keer uitgespeeld en konden verdedigend hun steentje niet bijdragen. De afwezigheid van een linker winger zorgde voor constante rushes van United verdediger Raphael. Ook tactisch klopte het plaatje dus niet. De goeie periodes van Albrigton leerden ons dat een goede voorzet van op de flank voor dreiging kan zorgen. Benteke presteerde ondermaats en wordt bovendien niet goed ‘gebruikt’ door zijn team. Agbonlahor speelde met inzet maar kon niets forceren.