We schrijven eind 2000. Het is kerstvakantie en the Villa had net een recuperatietraining achter de rug op het oefencomplex Bodymoor Heath. Een kleine groep fans stond aan de toegangspoort geduldig hun helden op te wachten, hopende op een handtekening of een foto.
Een zwarte Land Rover kwam aangereden. Het was Ugo Ehiogu, de kolos die enkele maanden voordien voor £ 8m verkast was naar Middlesbrough. Hij was zijn vrienden komen opzoeken.
Terwijl sommige ex-collega’s niet vlug genoeg weg konden zijn van het complex, nam Ugo ruim de tijd. De goedlachse verdediger palmde alles en iedereen in. Vijf minuten waren genoeg om te weten wat een topmens die Ehiogu was.
Elke Villa v Boro kreeg Ugo de volle lading van het publiek. Dat verdiende hij niet. Hij was een cultheld, speelde samen met Gareth Southgate en Paul McGrath in één van de beste verdedigingen uit Villa’s geschiedenis en bezorgde ons trofeeën.
Paul Merson, overmand door emoties, vatte het schitterend samen op Sky Sports met een lyric van Billy Joel: “Only the good die young.”
Rest in peace Ugo!