“Een dikke, vette nul,” is wellicht uw antwoord op de vraag wat Gabriel Agbonlahor de laatste jaren heeft gepresteerd in een Villa shirt. En toch wisten we met z’n allen wel dat het in de sterren geschreven stond.
Net zoals in de heenwedstrijd bracht Gabby van bij zijn introductie leven in de partij. The Blues waren scherper in het eerste deel van de wedstrijd, maar tonen waarom ze zo laag staan. Geen kwaliteit. En Villa balde op zijn Brucey’s. Het deed pijn aan de ogen.
Maar toen kwam Villa fan Gabriel Agbonlahor het terrein opgerend. Eventjes Craig Gardner gedag zeggen en gans Villa Park had hij mee. De thuisaanhang schakelde een niveau hoger en stuwde de ploeg naar de overwinning.
En of de winning goal iets betekende voor de geboren en getogen Brummie. Als ‘one of our own’ ging hij helemaal door het lint. Stiekem hoopte ik in zijn schoenen te staan. Wat een onbeschrijfelijk gevoel moet dat zijn zo’n derby goal voor the Holte End.
Laten we hopen dat dit de ommekeer kan zijn in zijn carrière. Als die nog te redden valt, is nog maar zeer de vraag. Het is hem alvast van harte gegund.
Een zwarte Land Rover kwam aangereden. Het was Ugo Ehiogu, de kolos die enkele maanden voordien voor £ 8m verkast was naar Middlesbrough. Hij was zijn vrienden komen opzoeken.
Op 28/12/1998 ging ik als 12-jarig broekventje voor het eerst een live wedstrijd van the Villa bijwonen. Een vroege treffer van Gareth Southgate werd vlug teniet gedaan door een geniale Benito Carbone (kent u hem nog?), maar een late treffer van Ugo Ehiogu zorgde ervoor dat Villa de jaarwisseling inging als trotse leider in the Premiership.
Belgian Villains 